Sokak Çocuklarımız

Sokak Çocuklarımız

Sokak Çocuklarımız hangi cümleleri kuracağıma sizi temin ederim ki bilmiyorum. Kendimi o kadar şanslı hissediyorum ki aklıma her geldiğinde aile, anne, baba, sıcak bir yuva içime sığdıramıyorum etrafıma her baktığımda her caddede her sokakta her yerdeler.

İnsan bu yaşantıları görünce aile ne demek anne ne demek baba ne demek değerini o kadar güzel anlıyor ki istisnalar hariç tabi ki bizler insanız bir çok değer ve kavramlarımızın kıymetini malasef bilmiyoruz. Ne olurdu sanki her çocuk çocukluğunu tam anlamıyla yaşasın ne olurdu sanki tüm çocukların yanaklarında gülücükler açsın insan derin bir ah çekmeden duramıyor. İnsan olmak kadar zor bir olgu yokmuş. Bunu gün geçtikçe daha çok anlıyorum boğazımıza kadar pislik içindeyiz tabiri caizse ellerimizin dokunduğu her yer kirleniyor yok olmaya yüz tutuyor.

Dünya adaletsiz bir yer . Onlar dilenirken yaşıtları rahat rahat okula gidip oyunlar oynayabilirken onlar küçük omuzlarında büyük sorumluluklar kaldırıyorlar. Ve ne yazık ki elimizden hiçbir şey gelmiyor. Bu gerçekten çok sinir bozucu ve çok üzücü. Gözlerine bakıp yardım edememek. Onlar o durumdayken yola devam etmek çok zor. Ne yapılır, nasıl bi çözüm yolu izlenir bilmiyorum.

Çocuğu sokağa iten nedenleri kısaca özetlemek istersek

– göç ve göçle ilintili ortaya çıkan uyum sorunları

 -yoksulluk, işsizlik, ekonomik yoksunluk gibi iktisadi etkenler 

–  çocuğun para kazanma veya aile bütçesine katkıda bulunma yönündeki kültürel değerlerin varlığı,

  -arkadaş grupların etkisi,  çocuğun aile bireyleri tarafından istismar ve ihmal edilmesi, 

– aile içi şiddet, cinsel taciz ve tecavüz,   eğitimsizlik 

Yaşları 5 ile 18 arasında olduğu tahmin edilen  milyonlarca çocuk ve genç, hayatlarının büyük bir kısmını daha az gelişmiş dünyanın şehir sokaklarında geçiriyor. Bu sokak çocuklarımızın çoğu, bilindiği üzere, sokakta “çalışıyor”. Evlerinde yaşıyorlar ama ailelerinin yetersiz gelirine ellerinden geldiğince katkıda bulunmaya zorlanıyorlar: ayakkabı parlatarak, gazete satarak, çöpleri taşıyarak, yalvararak ve fuhuş yaparak. Sokak çocukları olarak adlandırılan,  geri kalanı, şehrin sokaklarında yaşıyor, çalışıyor ve uyuyor ve aileleriyle asgari düzeyde ya da hiç bağları yok.

Yukarıda aklıma gelen  çocuklarımız hakkında ki dilimin dönebildiği kadar siz okurlarımıza izah etmeye çalıştım bir çok eksiklerin daha var olduğunun hepimiz farkındayız Güzel bir dünya için Savaşlar son bulsun çocuklar doğarken ağlamalı ölürken değil.